Voor jezelf beginnen, zonder je vaste baan op te zeggen. Dat is een side hustle. Een hobbyproject dat uit kan groeien tot een business waar je geld mee kunt verdienen. Ik heb lang met het idee rondgelopen, totdat ik in 2021 écht actie ging ondernemen. In deze blog lees je de 6 redenen die ik daar voor had, en die me nog steeds de energie geven er wekelijks aan te werken.
1.De ondernemerskriebel
Toen ik op m’n 22e mijn HBO- opleiding Communicatie afrondde, speelde ik al met de gedachte om zelf een onderneming te starten. Ik dacht dat dat wel bij mijn persoonlijkheid paste. Ik ontdekte graag nieuwe dingen, legde makkelijk nieuwe contacten, was absoluut niet verlegen en bereid hard te werken.
Maar waar begin je dan? Wat kun je als je net van school af bent? Ik was dol op het vakgebied communicatie, maar daarin zijn nog zoveel vertakkingen mogelijk. Ga je voor een bureau werken? Zo ja, dan zijn de mogelijkheden nog legio. Een mediabureau, ontwerpstudio of pr- bureau. Of juist aan de klantzijde? Zodat je met dergelijke bureaus moet schakelen namens een bedrijf.
Ik wist het niet goed. Dacht dat ik nergens écht in uitblonk, kon alles wel een beetje. Met name diverse verhalen aan elkaar knopen ging wel lekker, maar om jezelf dan al strategisch adviseur te noemen? Ik ging al zweten bij de gedachte..
Laat staan dat je jezelf in de markt kunt zetten als zelfstandige. Ik had geen idee hoe de markt er precies uit zag, en welke prijzen daarin omgingen. Nee, dat ondernemerschap was nog een beetje te vroeg. Maar die ondernemerskriebel was er onmiskenbaar. Zelf iets van de grond af opbouwen, dat verlangen bleef er altijd wel een beetje inzitten.
2. Zelfontwikkeling
Tien jaar later, ben ik veel wijzer geworden in het communicatie vak. Bij mijn eerste werkgever mocht ik alle marketing- en communicatie activiteiten gaan coördineren voor een familiebedrijf, dat wereldwijd projecten verkocht. Ik maakte kennis met videobedrijven, vormgevers, tekstbureaus, pers, vertalers, tolken en beursorganisaties. Het hele pallet dat nodig is om een merk goed in de markt te zetten. Een mooie tijd, waarin ik zeker regelmatig fouten maakte, maar ik leerde razendsnel hoe het bedrijfsleven in elkaar zat.
Ondertussen merkte ik dat met name het schrijven me steeds makkelijker afging. Ik kon “moeilijke dingen heel makkelijk omschrijven”, hoorde ik regelmatig om me heen. In m’n vrije tijd ging ik het steeds vaker doen, voor activiteiten met vrienden of voor evenementen van de sportclub. Vanuit die hoek merkte ik ook dat er belangstelling was voor kleine klusjes. Met name zzp’ers die sporadisch iets moeten doen aan promotie. Die vroegen mij ‘even’ iets er bij te doen. Het kostte me een zaterdagochtendje, of maandagavond. Dat was makkelijk te overzien, en ik kon iemand er wezenlijk mee vooruit helpen.
Zulke klusjes leerde me letterlijk grenzen verleggen. Een website in elkaar zetten? Dat had ik nog nooit gedaan. En op het werk huren we daar een bureau voor in. Die hoefde ik alleen maar te briefen. Maar met de tools van tegenwoordig is het zó toegankelijk, zulke kansen op zelfontwikkeling gaven mij energie.
Inmiddels werkte ik niet meer voor een familiebedrijf, maar een grote Duitse corporate. Een fantastisch bedrijf, waar ik nog steeds werk en vaak nieuwe mooie kansen krijg. Een baan die ik absoluut niet kwijt wil, maar in zo’n organisatie heb je het dagelijks druk met ‘ballen in de lucht houden’. Iets nieuws opzetten, jezelf opnieuw uitvinden, dat kan niet altijd. En jezelf blijven ontwikkelen is juist essentieel om relevant te blijven op de arbeidsmarkt. Zeker gezien de snelle ontwikkelingen op marketinggebied. Een side hustle is dan een geweldige uitkomst.
3. Authenticiteit loont
Een idee om ‘iets te gaan schrijven’ is leuk, maar waarover ga je dan schrijven? Ik besloot mezelf als personificatie van de doelgroep te nemen. In mijn werk als communicatiespecialist google ik regelmatig naar specifieke ervaringen uit het vakgebied. Ik lees dan graag ervaringen van vakgenoten die eerder tegen dezelfde uitdagingen aanliepen. Zo help je elkaar verder. Ik geloof daarbij in een persoonlijk verhaal, waar soms ook blunders in staan. Wat geeft het om die te delen? Juist van fouten leer je, en anderen kunnen daar dus ook van leren.
Daarom blog ik over keuzes die ik heb gemaakt, of ervaringen die ik specifiek met communicatievraagstukken heb opgedaan. Als Google een soort bibliotheek is, dan is die bibliotheek nog lang niet compleet. Jij hebt ook vast wel eens gegoogeld op een vraag waar je niet echt antwoord op vond. Juist over die ‘gaten’ wil ik schrijven. Omdat ik geloof dat authentieke verhalen scoren.
4. Contentverslaafd
Als jij googelt op een term, klik jij dan op de advertenties die bovenaan verschijnen? Ik sla ze bewust altijd over, onderzoeken tonen aan dat veel mensen dat doen. Met andere woorden; organisch gevonden worden, wordt steeds belangrijker. Advertenties zullen altijd in een bepaalde vorm blijven bestaan, maar dat het allemaal minder wordt, daar ben ik van overtuigd. Kijk maar hoe moeilijk kranten en televisiestations het hebben. We gaan ‘on demand’ programma’s kijken en reclame wordt steeds vaker ‘verstopt’ in series, interviews of evenementen. Daarom geloof ik in onderscheidende content, zoals tekst. Google blijft de meest geraadpleegde informatiebron, daar kunnen we met z’n allen nog heel veel informatie aan toevoegen. Met de opkomst van voice search wordt die vraag alleen maar groter.
Er zijn tegenwoordig allerlei marketingtrucjes om je bereik te vergroten, of volgers te kopen. Het zal voor sommige bedrijven best helpen, maar daar ligt mijn passie niet. Ik word altijd heel blij van onderscheidende content, daar ben ik zelfs een beetje verslaafd aan. Gave dingen maken om bedrijven op te laten vallen, of mensen mee verder te helpen, dat is mijn drijfveer.
5. Het Calimero- gevoel
Hoewel ik voor een miljardenbedrijf werk, moeten we ook daar ‘gewoon’ binnen de gestelde budgetten blijven en zijn er grenzen qua communicatiebeleid. Omdat we in een B2B- markt werken, moet je heel andere keuzes maken dan in een consumentenmarkt. Ik lees met veel plezier vakliteratuur op Frankwatching of Adformatie, maar toch houd ik daar regelmatig een Calimero- gevoel aan over. De KLM’s, Rabobanken en Unilevers van deze wereld zetten allemaal de nieuwste marketingtechnieken in, met gigantische teams. Leuk om voor een campagne een app te ontwikkelen in een team van 21 man, maar zoiets is voor ons niet mogelijk. Laat staan voor een zzp’er die zijn bedrijf wil promoten. In het aanbod van vakmedia mis ik vaak content die ‘een kleine ondernemer’ aanspreekt met verfrissende ideeën. Daarin zie ik kansen om op ieder niveau verschil te maken. Ik wil ook voor zulke bedrijven onderscheidende content bereikbaar maken.
6. De like- factor
Ik krijg regelmatig een vraag of er tegenwoordig nog wel tekst gelezen wordt. Of met name jongeren niet alleen maar video’s kijken. Mijn antwoord laat zich raden: ik ben er van overtuigd dat mensen altijd blijven lezen. Ook als de content wat langer is. Als het lezers maar iets oplevert. Vaak is dat informatie die zij nog niet wisten, maar het kan zeker ook vermaak zijn. Ik maak regelmatig sfeerverslagen van events of excursies, men “beleeft de dag opnieuw” na het lezen van een verslag de volgende dag, vertellen ze me dan. Ook dat levert likes op social op, maar een glimlach als ‘like- factor’ is misschien wel het meest ultieme doel.
En geld dan?
Toen ik deze blog aan een vriend liet lezen vroeg hij: “is geld geen reden dan?”
Het klinkt filantropisch, maar eigenlijk is dat geen reden om een side hustle te beginnen. Als je merkt dat je ergens goed in bent, daar plezier in hebt én je jezelf verbeterd in je vakgebied, moet geld verdienen daarbij dan een doel zijn? Ik vind van niet. Ik wil mezelf vooral ontwikkelen, zodat ik ook over een jaar of tien nog relevant ben op de arbeidsmarkt. En als dat ondertussen tot business leidt, is dat alleen maar mooi meegenomen toch?