Parttime ondernemen: deze 4 obstakels gaven mij energie

parttime ondernemen

Een eigen bedrijf starten naast een vaste baan. Naast werken in loondienst leek parttime ondernemen mij wel wat, alleen verschillende obstakels hielden me tegen. Terugkijkend moet ik concluderen dat de zaken die ik vooraf als grootste obstakels zag, me juist de meeste energie hebben gegeven. Ik beschrijf de vier hindernissen die achteraf eigenlijk heel makkelijk waren.

Eigen bedrijf naast een vaste baan
Volgens de KVK zijn er ruim 250.000 Nederlanders die naast hun loondienst een side hustle hebben. Tijdens een vakantie las ik het boek ‘The Side Hustle’ op een strandbedje. Daar is bij mij definitief de knop om gegaan: toen heb ik besloten écht iets met mijn idee voor een eigen bedrijf te gaan doen.

Ideeën side hustle
Over mijn motivatie om voor mezelf te beginnen naast mijn vaste baan, heb ik al eens een blog geschreven. Ik doe het voornamelijk om mezelf te ontwikkelen, niet om rijk te worden. Ik geloof ook helemaal niet in een parttime onderneming die uitsluitend opgericht is om extra geld te verdienen. Voor een onderneming moet je enthousiast zijn over jouw idee. Als je er geen energie van krijgt, kun je beter een krantenwijk nemen voor een extra zakcentje.

Stappenplan eigen bedrijf starten
Mijn energie zat ‘m in het schrijven. Ik deed dat af en toe al in mijn vrije tijd en dat ging me makkelijk af. Steeds vaker kon ik er ook mensen uit mijn omgeving mee helpen. In loondienst leerde ik dagelijks over het marketingvak, en dat kon ik weer vertalen naar mensen in mijn omgeving met een eigen bedrijf of (netwerk)club. Daar lag voor mij de essentie: iets doen wat je leuk vindt en anderen er mee helpen. Platgeslagen kun je zeggen dat daar het eerste idee van een ‘business model’ lag.

In het boek ‘The Side Hustle’ is dat het vertrekpunt voor een verder stappenplan. Het uitgangspunt van dat plan heeft de auteur treffend omschreven: Je hoef niet geweldig te zijn om te beginnen, maar wel beginnen om geweldig te zijn. Heerlijke tegeltjeswijsheid, maar niets is minder waar als je het idee voor een eigen bedrijf hebt.

Het boek beschrijft in ongeveer dertig stappen de route naar een eigen bedrijf. Ik vind dat een beetje een ideale wereld, ik ga daarom ook geen recensie van het boek schrijven. Ik wil wel graag de vier grootste stappen met je delen die mij in de praktijk de meeste energie gaven, terwijl ik er vooraf juist als een berg tegenop zag. Misschien heb jij ook ergens in je achterhoofd ideeën om zelf iets op te zetten en herken je deze gedachten.

1. Het idee een gezicht geven
Ik wist nog niet precies waarover ik wilde gaan schrijven. Op welke doelgroep ik me moest gaan richten had ik ook niet scherp op mijn netvlies. Maar dat komt allemaal later wel. Mijn ‘product’ was het schrijven van teksten. Content maken. De naam De Contentvent had ik al wat langer in mijn hoofd. De gedachten daarachter kun je op mijn website lezen. De eerste stap was deze naam ‘veilig stellen’. Via mijndomein.nl kun je al voor één euro per jaar een domeinnaam claimen.

Een naam en bijbehorende website geven al een eerste richting voor jouw business. Stel je wilt jezelf gaan verhuren als ICT specialist in de regio Utrecht. Dan kun je jezelf bijvoorbeeld ICTspecialistutrecht.nl noemen.
Ik heb er bewust voor gekozen om ‘content’ te gebruiken in plaats van ‘tekst’. Misschien verdien ik over 10 jaar wel mijn geld als tekstschrijver voor podcasts. Dan ben ik daar alvast op voorbereid. Kortom, het is handig als je flexibel blijft maar wel groot durft te denken en vooruit kijkt.

Omdat domeinnamen tegenwoordig zó goedkoop zijn, claim ik regelmatig nieuwe domeinen. Wie weet of je ooit een geniaal idee hebt in bepaalde richting. Kun het domein vast maar hebben toch? Stel je voor als je ooit de eerste was met bitcoin.com. Had je nu veel geld verdiend. Er zijn mensen die kunnen leven van in- en verkoop van domeinnamen. Ook een leuk idee voor een side hustle trouwens…

Terug naar het gezicht van mijn bedrijf. Ik heb een DTP’er gevraagd om een logo te ontwerpen. Toen wist ik nog steeds niet wie mijn doelgroep werd, maar dit proces hielp me nadenken over mijn profilering.
Welke kleur kies je?
Wat is de stijl die je wilt uitstralen?
Deze reis laat je nadenken over je bedrijf. Het krijgt steeds meer een gezicht en dat gaf mij energie. Een unieke uitstraling geeft vanzelf ook een gevoel van bestaansrecht. Je hoeft niet beter te zijn dan concurrenten, als je maar anders bent.

2. Een team formeren
Ideeën worden beter als je er met mensen over gaat praten. Je gaat zaken vanuit een ander perspectief bekijken. Krijgt waardevolle feedback en ontvangt tips waar je zelf nog niet aan had gedacht. “Een eenmansleger wint nooit een oorlog,” gooit het boek er nog maar eens een tegeltjeswijsheid tegenaan.

Ik heb er trouwens niet voor gekozen een groepje mensen bij elkaar aan een tafel te zetten. Ik besloot met mensen die dicht om me heen stonden af en toe eens wat van mijn ideeën te bespreken, afzonderlijk van elkaar. De schrijver van The Side Hustle onderscheidt verschillende rollen, waarvan ik er drie heb toegepast.

De supporter
In de meeste gevallen is dit je levenspartner. Iemand die jou het beste kent en weet of bepaalde profilering wel of niet bij je past. Een waardevolle sparringpartner die ook achter jouw idee moet staan. Als je immers serieus tijd wilt investeren in deze ‘hobby’ heeft dat natuurlijk ook invloed op je privéleven. Handig om dat vooraf te bespreken, voordat je hele weekenden op je zolderkamer zit.

De ideale klant
Een aantal maanden verder wist ik inmiddels beter hoe mijn doelgroep er uit zou zien. Zonder dat uitgebreid met die personen te bespreken, heb ik in mijn omgeving goed gekeken naar bekenden die qua eigenschappen bij mijn ideale klantbeeld in de buurt kwamen:
Wat zijn hun dagelijkse uitdagingen qua content?
Welke dienstverlening hebben zij behoefte aan?
Met welke contenttypen kunnen zij het verschil maken richting hun klanten?
Door aan de slag te gaan met deze vragen kreeg ik steeds beter een beeld hoe mijn ‘afzetmarkt’ er uit ging zien.

De zakelijke influencer
Toen ik ondertussen wat schetsen van mijn bedrijfje op papier had staan durfde ik wat ondernemers in mijn omgeving wat te laten zien. Enthousiaste reacties gaven mij de bevestiging dat ik op de goede weg was. Qua profilering, prijszetting en dienstverlening.

Qua toon moest ik hier en daar wat aanpassen. Ik had vooraf heel erg ingezet op online contact. Reistijd is immers kostbaar, daarin kon ik beter productief zijn. Een ondernemer behoedde mij in het begin voor deze valkuil. “Juist persoonlijk contact is belangrijk om nieuwe relaties te beginnen, zet daar meer op in,” was de wijze les.

3. Naar je baas toestappen
De stap waar ik vooraf het meest tegenop zag, kwam steeds dichterbij: mijn plannen delen met mijn werkgever. Ik wilde sowieso mijn huidige baan niet kwijt en ook niet de indruk wekken dat ik het zat was of de kantjes er af zou lopen. In de maanden voorafgaand aan het gesprek liet ik daarom al eens ontvallen dat ik speelde om mijn kennis te gaan delen in een blog. “Leuk idee,” zeiden ze. Het werd nooit echt concreter.

Totdat ik besloot echt een KVK-nummer aan te gaan vragen. Ik wilde geen gezeur met mijn werkgever. Bovendien had en heb ik ook niet de ambitie ooit fulltime voor mezelf te gaan werken. Alleen in mijn vrije tijd wat betaalde klussen doen, met uiteraard een ander klantportfolio en regio dan waarin ik in loondienst zit. Met die strikte ideeën in mijn hoofd verzamelde ik de moed om het tegen mijn baas te vertellen. De reactie was zoals ik hoopte: “Leuk dat je er zo enthousiast over bent. Daar word je alleen maar beter van en plukken wij ook de vruchten van. Er zijn trouwens wel meer collega’s met een eigen bedrijfje hier.”

Zo makkelijk was het dus. Gelukkig zag mijn baas geen enkele belemmering. Ik moest wel een extra bijlage tekenen in mijn arbeidscontract dat ik geen klanten mocht benaderen en niet onder werktijd voor mezelf werkte. Allemaal logisch. De nieuwe collega van HR mailde me de formele bevestiging en schreef er bij. “Wat een leuke bedrijfsnaam heb je trouwens verzonnen, gaaf!”

4. Een eigen KVK-nummer
Toen stond niets meer in de weg voor een KVK-inschrijving. Ik was redelijk verbaasd hoe makkelijk zoiets gaat. Je vult een vragenlijst online in en kunt langskomen voor een krabbel, meer is het niet. Letterlijk iedereen kan dus ondernemer worden.

Bij de KVK keek ik eens om mee heen om te kijken welke mensen nog meer officieel ondernemer werden op dezelfde dag als ik. Een bouwvakker die tussen de klussen door even een papiertje kwam tekenen hoorde ik met een hoop lawaai binnenkomen. Een bureautje verder hoorde ik dat een parttimer ondernemer wat minder was voorbereid. “Realiseer u dat het niet handig is dat uw werkgever niets van uw plannen weet,” hoorde ik de KVK- medewerker streng vertellen.

Bij thuiskomt hadden vrienden en familie een borrel klaarstaan om te proosten op mijn inschrijving als ondernemer, als verrassing. Van mij had dat niet per se gehoeven, ik zag het slechts als een administratieve handeling. Toch gaf me dat ook energie. Mensen hebben snel bewondering voor een extra stap naast een baan in loondienst. Het is niet vanzelfsprekend, maar anders. Kwam toch die tegeltjeswijsheid uit het boek weer terug. “Je hoeft niet beter te zijn, maar anders.”

Leave a Comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *